Stepa Stepanović je bio legendarni vojnik, oficir i na kraju vojvoda iz srpskih ratova 19. i 20. veka. Iako rođen u Kumodražu, smatrao se Kragujevčaninom.
“Moja Jelena je iz Kragujevca, ovde smo se venčali, ovde su se rodile naše kćeri” (Milica i Danica), ponosio se slavni komandant srpske vojske.
Karijeru potporučnika započeo je u Kragujevcu gde je godinama kasnije, kao najmlađi pukovnik Srpske vojske, postavljen za Komandanta Šumadijskog pešadijskog puka.
Životni stil mladog Stepe Stepanovića bio je takav da je inspirisao mnoge oficire da se bave gimnastikom. Danas ga, na određeni način, smatraju rodonačelnikom specijalnih jedinica jer je fizičkoj snazi i kondiciji pridavao izuzetan značaj.
Vojvoda Stepa je gimnastiku predavao i u kragujevačkoj Gimnaziji.
O vojvodinoj prekoj naravi i čeličnoj disciplini ispredale su se mnoge priče, a ostala je, iz gomile zapamćenih, ona kada je u kragujevačkom puku nastala pobuna 1906. godine.
Već sledeće, 1907. tada pukovnik Stepa Stepanović unapređen je u čin đenerala.
Vojvoda Stepa Stepanović neposredno je komandovao Cerskom bitkom gde je u potpunosti potukao Austrijance.
Nakon proboja Solunskog fronta “Gardijan” je pisao da “Posle pobede Stepine Druge armije – ovakav čovek mora da ostane zapisan u istoriji ratovanja”.
Iscrpljen ratovima i sa dva ministarska mandata, vojvoda Stepa je umro u Čačku gde je i sahranjen.
Legenda kaže da je tražio da “iz večne kuće ima pogled na Cer”.