Na današnji dan 1873. godine u selu Ovsište u okolini Kragujevca rođen je Radoje Domanović.
Radojev otac Miloš bio je učitelj. Kao mlad je postao imućan i oženio je Persidu, unuku jednog od vođa Prvog srpskog ustanka – Pavla Cukića.
Radoje je detinjstvo proveo u susednom selu Gornje Jarušice nadomak Kragujevca gde i danas živi familija Domanovića. Posle završene seoske osnovne škole, Radoje Domanović upisuje Gimnaziju u Kragujevcu, kasnije Filozofski fakultet u Beogradu.
Srpski jezik i književnost predavao je u gimnazijama u Vranju, Pirotu i Leskovcu. Aktivno je kritikovao vlast u listu “Stradija” koji je pokrenuo sa grupom prijatelja zbog čega je često bio politički proganjan i izbacivan iz državne službe.
Napisao je dela čija aktuelnost ni danas, čitavo stoleće kasnije, nisu izgubila na aktuelnosti.
“Vođa”, “Stradija”, “Mrtvo more”, “Kraljević Marko po drugi put među Srbima”, “Razmišljanje jednog običnog srpskog vola”, “San jednog ministra” samo su neki od naslova iz pera Radoja Domanovića – tvorca srpske satirične pripovetke.
Zbog stalnih sukoba sa vlašću i siromaštva usled čestog gubitka posla, Radoje Domanović se odao piću.
Umro je u 35. godini od posledica tuberkuloze.
Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.