Na današnji dan 1845. godine u Zaječaru je rođen Nikola Pašić. Jedan je od osnivača Narodne radikalne stranke (1881. godine), tvorac Vidovdanskog ustava (1921.), prvog Ustava Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
Kao student Politehnikuma u Cirihu bio je socijalista sklon idejama Svetozara Markovića.
Nakon gušenja Timočke bune emigrirao je i u odsustvu osuđen na smrt kao jedan od njenih vođa. Nekoliko godina kasnije kralj Milan Obrenović ga je pomilovao.
Za vreme vladavine kralja Aleksandra Obrenovića, Pašić je bio predsednik Narodne skupštine, kasnije i predsednik vlade. Svoj neprikosnoveni uticaj na politiku Srbije doveo je do vrhunca posle Majskog prevrata i ustoličenja kralja Aleksandra Karađorđevića.
Naredne godine bile su turbulentne tako da je Pašić učestvovao, rame uz rame sa regentom Aleksandrom u oba Balkanska i Prvom svetskom ratu.
Na Versajskoj mirovnoj konferenciji zastupao je interese Kraljevine Srbije.
Nikola Pašić je bio neopravdano popustljiv na korupcionaške afere svog sina Radomira Rada Pašića. Ovo je ozbiljno krnjilo njegov ugled zbog čega je došao i u sukob sa kraljem Aleksandrom.
Posle jedne žučne rasprave njih dvojice, 9. decembra 1926. godine Nikola Pašić je u svojoj kući u Beogradu doživeo težak srčani udar od kojeg je umro u svojoj 80. godini.