Na današnji dan, 4.oktobra 1944.godine rasformiran je koncentracioni logor na beogradskoj Banjici. Nekadašnja kasarna 18.pešadijskog puka Vojske Kraljevine Jugoslavije, bila je najveći nacistički logor od nekoliko koliko ih je bilo na teritoriji Srbije.
Za tri godine koliko je bio u funkciji, kroz zloglasnu Banjicu prošlo je oko 100.000 ljudi od kojih je 80.000 pogubljeno. Ova statistika banjički logor čini jednim od nekoliko najsmrtonosnijih u Evropi.
Logor na Banjici je bio toliko “dobro organizovan” da je Beograd već u četvrtom mesecu okupacije proglašen za “Judenfrei” – grad bez Jevreja. Oni što je manje poznato je da je u banjičkom koncentracionom logoru prvi put upotrebljen smrtonosni gas “Ciklon B” kao sredstvo za masovnu likvidaciju.
Sam logor nije imao gasnu komoru ali je u svom sastavu imao posebno napravljen kamion koji je služio za masovna ubistva. U prvo vreme korišćeni su izduvni gasovi motora. Kamion bi primio logoraše koji su voženi nekoliko kilometara po beogradskim ulicama dok bi dim auspuha bio usmeren na unutrašnjost tovarnog dela. Nacisti su ubrzo procenili da ovaj vid likvidacije nije dovoljno pouzdan pa su otrovna isparenja sagorevanja goriva zamenili insekticidom Ciklon B. Ovaj model je iste godine primenjen u većini logora smrti uglavnom na teritoriji Nemačke, Austrije i Poljske. (Aušvic – Birkenau, Treblinka, Mauthauzen, ,Majdanek, Sobibor…) Nema podataka kada je praksa masovnog trovanja gasom zatvorenika iz Banjice napuštena.
Veliki broj logoraša stradao je u masovnim streljanjima uglavnom na stratištu u Jajincima.